Veda aktivitelerinden bir diğeri…
Yer: Lit Girls adında ortaokul kız öğrencilerini kapsayan bir edebiyat kulübü.
Yine MCI tarafından yürütülüyor. S2S (School to School) projesi adı altında çalıştığımız 15 okulda, konuya ilişkin içerik eğitimi almış bir öğretmen tarafından yürütülen projede, haftada 1 saat, kulüp üyesi kız öğrencilerle bir araya geliniyor, birlikte şiir okunuyor, şarkı söyleniyor, konuşmalar yapılıyor. Amaç, kız öğrencilerin kendilerine güvenlerini artırmak. Müfredata göre dönem içerisinde en az bir kere gerçekleştirilmek üzere, “başarılı kadın”lar davet ediliyor okullara, konuşmalar ve soru – cevap bölümleri düzenleniyor. Şimdiye kadar birkaç okula gittik Stacie ile.
Kız öğrencilerin bizimle ilgili ne düşündüğünü anlamak veya enteresan sorular sormalarını beklemek pek mümkün değil ne yazık ki.. Utangaçlıklarını atmaları için birlikte zaman geçirmeye ihtiyaç duyuyorlar… Haliyle ziyaretlerin geneli monolog şeklinde geçti, Stacie ile ben sırayla nerelerde okuduğumuzu, ne iş yaptığımızı, genel olarak hayatımızı anlattık, onları birkaç soru sormaya yönlendirdik, elimizden geldiğince kırık dökük birkaç satır konuştuk, o kadarla ayrıldık.
Enteresan gelebilecek birkaç detay;
Bazı okullarda sınıfta Türkiye diye bir ülkenin varlığını bilen bir tane öğrenci bile çıkmayabiliyor :)
Resmi dili İngilizce olan Gana’nın öğrencileri, adını bilmedikleri bu ülkenin kendi dilinde yaşamasını çok enteresan buluyor… Mesela işim gereği yurt içi / yurt dışı seyahat ettiğimi söylediğim zaman, sıkça gelen bir soru, yabancı ülkelere gittiğinde hangi dili konuşuyorsun? Gana’da olmakla dünyadaki başka bir ülkede olmak olmak arasında –dil anlamında- bir fark varmış gibi :)
Sevgiler,
Esra
