Kırk yıl öğretmenliğin ardından, işte kızımın peşinden Afrika’dayım.
Çevremi gözlemliyorum, öğretmen kimliğimle gözüm hep çocuklarda! Her baktığım çocuğun gözünde ışıltı, mutluluk görüyorum. Neşeliler, kendilerine güvenleri tam. Yaklaşmaktan çekinmiyor, tam tersi, yanımıza gelip dokunmak, selamlaşmak istiyorlar. Küçük olmalarına rağmen, kendilerine güvenleri tam, kendi üstlerine düşen görevi güle-oynaya yerine getiriyorlar. Hele de bizimle birlikte okyanus kıyısında yürümeleri yok mu? :)
Sabah güneş altıda doğuyor, kumsal sessiz ve sisli… Sisin içinde, insanın ayağını okşayan sulara basmayı sevdiğimiz için yürüyüşe çıktığımız sabahlardan birinde, etrafımızı 7-8 çocuk sarıyor…. Kendi dillerinde bir şeyler söyleyerek bize dokunuyorlar. Ben aralarına girip “I am teacher – ben öğretmenim” diyorum. Yüzüme şaşkın şaşkın bakıyor, içlerinden “gerçek mi” diye merak ediyorlar. Az İngilizcemle “biiiiiir kiiiii üüüüç, DENİZZZZ!” diyerek onları oyun moduna sokuyorum. Başlıyorlar denize doğru koşmaya! Döndüklerinde, yarışma sıralaması yapıp, hep beraber alkış tutuyoruz. Ben de onlarla olmaktan mutluluk duyuyor, el sallayıp selamlaşarak ayrılıyorum.
Yürüyüş sırasında düşünmeye devam ederek çocuklar için mutluluk sağlanmasının kolay olabileceğini düşünüyorum. Onları zorlayarak işleri bizler karıştırıyoruz…
On dört gündür buradayız. Neredeyse hiç ağlayan, somurtan çocuk görmedim. Neden ağlasın ki! Düşünüyorum ve ağlaması için neden göremiyorum;
· Bir kere annesi hep yanında (Büyüklerin yaptığı her şeyi onlar da yapmaya çalışıyorlar Müthiş bir iş yapma becerileri var. Bir şeyler yaparken ritm tutuyor, hatta bir taraftan dans ediyorlar.)
· Özgüvenleri yüksek (İşte buna bayıldım. Abartmıyorum, bunu gözlemlemek inanılmaz.)
Çocuklar bu yazdıklarımı doğuştan beraberlerinde getiriyorlar ama bizler, eğitim adına bazı özelliklerini önce kaybettirip sonra tekrar kazandırmaya uğraşıyor, uğraşıyor, uğraşıyoruz…
***
Annem ve abimle Gana'da başka ne mi yaptık? Bakınız:
Kano Banyosu
"Anne Ben de yazdım..." Abi Yazıcı'nın Gana'sı
***
Annem ve abimle Gana'da başka ne mi yaptık? Bakınız:
Kano Banyosu
"Anne Ben de yazdım..." Abi Yazıcı'nın Gana'sı
